Stefaan werd geboren op 19 november 1968 te Kortrijk. Hij volgde les in het Sint-Amandscollege te Kortrijk en aan het Conservatorium van Kortrijk. Hij was laureaat van de Belfius-wedstrijd en de Nationale Instrumentenwedstrijd. Nadien ging hij naar het Koninklijk Conservatorium te Gent waar hij met grote onderscheiding Hoger Diploma's voor cello en kamermuziek behaalde. Hij rondde zijn studies af aan het lemmensinstituut met een Meestergraad cello. 

Naast zijn werk als aanvoerder cello bij het Collegium Instrumentale Brugense en daarna Het Kamerorkest, was hij oprichter van het kamermuziekensemble Arco Baleno. Hiermee behaalde hij de Debuutprijs voor kamermuziek van Jeugd en Muziek Vlaanderen en werd hij laureaat van het internationale CHAIN-concours. 
Met het toenmalig Collegium Instrumentale Brugense werkte hij mee aan tientallen opnames. Ook met Arco Baleno nam hij 17 cd's op. Op de laatste cd, die twee dagen voor zijn overlijden is uitgebracht, vertolkt hij het cello-concerto in c van Antonio Vivaldi. 

Als docent was Stefaan verbonden aan het stedelijk conservatorium te Oostende en de muziekacademies van Diksmuide, Poperinge en Blankenberge. 
Als leerkracht toonde Stefaan zich even gedreven. De voorbereidingen van de lessen, de bezorgdheid om elke leerling, de vele extra lessen in de vakantie, de extra concerten en projecten, .... Alles werd tot in de puntjes verzorgd. 
Stefaan wist meerdere leerlingen te inspireren om hogere muziekstudies aan te vatten. Zij zijn ondertussen ook als professioneel muzikant aktief. 

Stefaan was mede-oprichter en bezieler van Esta Belgium-Flanders, een vereniging die zich inzet voor het onderwijs aan strijkers. Stefaan schreef artikels, ging op congres, organiseerde masterclasses en was financieel beheerder. 

Hoewel hij een zeer brede interesse had en erg geïnteresseerd was in de politiek, de luchtvaart, de natuur, was zijn grote liefde zijn cello en de muziek die hij in het orkest en in kamermuziekverband kon brengen. 
Als getalenteerd en gedreven musicus was de weg naar beter spelen nooit belopen. Elke dag zocht hij naar een betere klank, een andere boog, ...

Binnen het kamermuziekensemble Arco Baleno was hij tijdens de repetities steeds de persoon die kon oproepen tot ernst en precisie als de aandacht wat verloren ging. Meer dan een kamermuziekcollega was hij ook een trouwe en attente vriend. De verjaardagen van de kinderen werden nooit vergeten, en ook door hen werd hij op handen gedragen. 

Stefaan wordt door ons allen hard gemist.